W najbliższą sobotę, 23/03/2013, o godz. 13:00, będziemy gościć w Instytucie Dziennikarstwa WSR/WSTH red. JACKA ŻAKOWSKIEGO. Spotkanie będzie miało po części charakter spotkania autorskiego, a po części warsztatów poświęconych sztuce przeprowadzania i redagowania wywiadów.
Jacek Żakowski - polski dziennikarz i publicysta; pedagog w Collegium Civitas w Warszawie.
Ukończył Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego w 1981.
Pracę dziennikarza zaczynał w tygodniku "Na przełaj" (1980-1981), następnie udzielał się w Biurze Informacji Prasowej NSZZ Solidarność (1981-1983). W kolejnych latach pisał do "Tygodnika Polskiego" (1983) i miesięcznika "Powściągliwość i Praca". Był rzecznikiem prasowym Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego, jednym z założycieli "Gazety Wyborczej" oraz pierwszym prezesem Polskiej Agencji Informacyjnej.
Obecnie Żakowski jest publicystą i komentatorem Polityki, pisze komentarze w Gazecie Wyborczej, prowadzi piątkowe wydania publicystycznej audycji Poranek w Radiu TOK FM. Na antenie TVN w porannym programie Dzień Dobry TVN w poniedziałki ma swoje autorskie przeglądy prasy.
W swoim życiu przeprowadził tysiące, jak nie więcej rozmów z ludźmi ważnymi, znanymi, lubianymi (lub też nie), dzięki czemu można śmiało powiedzieć, że jest specjalistą z tego gatunku dziennikarstwa. W doskonaleniu sztuki prowadzenia wywiadów sprzyjała mu praca w telewizji, radiu, jak i w prasie.
Tworzył lub współtworzył między innymi takie programy telewizyjne i radiowe, jak:
- Tok-Szok (z Piotrem Najsztubem) (prowadzący doskonale się uzupełniając poruszali nurtujące i niejednokrotnie szokujące obyczajowo tematy. W programie gościły często czołowe osobistości ze świata polityki, kultury, czy sportu, a niekiedy osoby mało znane. „Tok szok” był emitowany w latach 1996-98 ),
- Tischner czyta katechizm,
- Autograf,
- Tok-tok (z Piotrem Najsztubem),
- Rozmowy podsłuchiwane w RMF FM (z Piotrem Najsztubem),
- Gość Radia Zet w Radiu Zet,
- Poranek TOK FM (program nadawany jest w dni powszednie między 7.00 a 9.00; program składa się z przeglądu prasy, dwóch rozmów z gośćmi i dyskusji z publicystami),
- Summa zdarzeń według Jacka Żakowskiego (nadawany w latach 2004-2005 autorski program publicystyczny Jacka Żakowskiego, podsumowujący najważniejsze zdarzenia polityczne),
- Tok2Szok (z Piotrem Najsztubem)
- Tydzień Jacka Żakowskiego w TVP Info (program dziennikarski podsumowujący program publicystyczny. Na program składały się skróty najważniejszych wydarzeń z tygodnia oraz komentarze publicystów w studiu. Gośćmi programu byli polscy publicyści lub eksperci.).
[ytv]DOLWPJXoKp4[/ytv]
Fragment programu TOK-SZOK. Wywiad z okazji promocji "Psychopou" Pudelsów.
[ytv]X260QwHQIOQ[/ytv]
Zwiastun programu TOK2SZOK.
Ważniejsze publikacje:
- Rozmowy o Evereście (1982, z L. Cichym i K. Wielickim),
- Wyzwania: wypisy z lektury nauczania społecznego papieża Jana Pawła II (1987, z ks. J. Chrapkiem),
- Rozmowy z lekarzami, 1987,
- Rok 1989 - Bronisław Geremek opowiada, Jacek Żakowski pyta (1990),
- Trzy ćwiartki wieku: rozmowy z Jerzym Turowiczem, Kraków, 1990.
- Między Panem a Plebanem (1995, z A. Michnikiem i ks. J. Tischnerem),
- PRL dla początkujących (1995, z J. Kuroniem),
- Tischner czyta Katechizm (1996, z ks. J. Tischnerem),
- Co dalej, panie Mrożek? (1996),
- Siedmiolatka, czyli Kto ukradł Polskę? (1997, z J. Kuroniem),
- Pół wieku pod włos czyli Życie codzienne "Tygodnika Powszechnego" w czasach heroicznych (1999),
- Mroczne wnętrza - uwięziony Prymas prywatnie (2000),
- Trwoga i nadzieja. Rozmowy o przyszłości (2003),
- Anty-TINA. Rozmowy o lepszym świecie, myśleniu i życiu (2005).
- Koniec (2006)
- Nauczka (2007)
Z cyklu wywiady w POLITYCE:
WYWIAD: Jacek Żakowski rozmawia z Jurkiem Owsiakiem "Kiedyś oddam czerwone spodnie." link - http://www.polityka.pl/kraj/rozmowyzako ... akiem.read
WYWIAD: Żakowski z Friedmanem o Ameryce i Europie "Ameryka wraca do domu." link -http://www.polityka.pl/swiat/rozmowy/15 ... ropie.read
WYWIAD: Jacek Żakowski z Marią Peszek o Polsce i nowej płycie "Sorry Polsko." link http://www.polityka.pl/kraj/analizy/153 ... lycie.read
Na spotkanie zapraszamy wszystkich chętnych - zarówno studentów ID, jak i słuchaczy WSR!
Goście specjalni w ID WSR/WSTH w 2013 r.
Moderatorzy: zielonyszerszen, s_wojtkowski
-
- Zawsze coś napisze
- Posty: 921
- Rejestracja: 26 lip (pn) 2010, 02:00:00
Goście specjalni w ID WSR/WSTH w 2013 r.
Ostatnio zmieniony 09 kwie (wt) 2013, 10:38:02 przez DorotaS, łącznie zmieniany 3 razy.
-
- Zawsze coś napisze
- Posty: 921
- Rejestracja: 26 lip (pn) 2010, 02:00:00
W najbliższą sobotę, 13/04/2013, o godz. 09:00, będziemy gościć w Instytucie Dziennikarstwa WSR/WSTH Pana JANUSZA KORWIN-MIKKE. Spotkanie będzie miało po części charakter spotkania autorskiego, a po części warsztatów poświęconych sztuce pisania (ale i wygłaszania) felietonów.
Janusz Ryszard Korwin-Mikke (ur. w 1942 w Warszawie) – polski publicysta i polityk, poseł na Sejm I kadencji, były prezes Unii Polityki Realnej oraz Wolności i Praworządności, prezes Kongresu Nowej Prawicy.
Kandydat na urząd Prezydenta RP w 1995, 2000, 2005 i 2010.
Teksty publicystyczne Janusz Korwin-Mikke zaczął publikować na przełomie lat 60. i 70. Początkowo twórczość dotyczyła głównie problematyki nauki i szkolnictwa wyższego, systemu oświaty oraz spraw związanych z rodziną. Publicystykę społeczno-polityczną oraz ekonomiczną rozpoczął w drugiej połowie lat 70. od krytyki systemu powszechnych ubezpieczeń społecznych. W kolejnych latach przedstawił w szeregu artykułów swoją wizję odbudowy i wyjścia polskiej gospodarki z etatyzmu. A następnie w opublikowanych w pierwszej połowie lat 80. artykułach wskazywał źródła wzrostu ekonomicznego i krytykował niewystarczające jego zdaniem działania władz reformujących gospodarkę. Przyjął również zasadę, aby publikować jak najwięcej swoich poglądów w oficjalnej prasie w celu dotarcia z nimi do maksymalnej liczby odbiorców, nawet wbrew zarzutom środowisk opozycyjnych o współpracę z władzami.
Jego felietony ukazywały się m.in. w czasopismach: „Ład”, „Brulion”, „Wprost”, „Młoda Polska”, „Przegląd Tygodniowy”, „Stańczyk”, „Nie”, „Tygodnik Demokratyczny”, "Uważam Rze" oraz w "Najwyższy Czas".
Uznanie ze strony innych dziennikarzy znalazło wyraz w przyznaniu mu w 1990 dwóch nagród:
1) nagrody Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich im. Antoniego Słonimskiego (za prowokacje intelektualne),
2) Nagrody Kisiela (za odwagę, zdecydowane poglądy, gotowość bronienia swoich racji i wizjonerstwo).
FELIETONY:
Korwin-Mikke: Cypryjskie banki powinny zbankrutować! LINK: http://nczas.com/publicystyka/korwin-mi ... na-cyprze/
Korwin-Mikke: Kto grozi rodzinie odebraniem jej dziecka jest terrorystą! LINK: http://nczas.com/publicystyka/korwin-mi ... e-strzela/
Felietony autorstwa J. Korwin-Mikke znajdziecie również pod linkiem: http://www.se.pl/janusz-korwin-mikke,5669/
Wszystkich zainteresowanych szczegółowym poznaniem sylwetki i dokonań autora zapraszamy na prywatną stronę internetową J. Korwin-Mikke oraz jego bloga: http://korwin-mikke.pl/
[ytv]cxfllgAczzs[/ytv]
Wywiad Wojciecha Cejrowskiego z Januszem Korwin-Mikke
[ytv]JJ43ESyv7y8[/ytv]
Wywiad zrealizowany przez portal NamZależy.pl.
Na spotkanie zapraszamy wszystkich chętnych - zarówno studentów ID, jak i słuchaczy WSR z osobami towarzyszącymi!
Janusz Ryszard Korwin-Mikke (ur. w 1942 w Warszawie) – polski publicysta i polityk, poseł na Sejm I kadencji, były prezes Unii Polityki Realnej oraz Wolności i Praworządności, prezes Kongresu Nowej Prawicy.
Kandydat na urząd Prezydenta RP w 1995, 2000, 2005 i 2010.
Teksty publicystyczne Janusz Korwin-Mikke zaczął publikować na przełomie lat 60. i 70. Początkowo twórczość dotyczyła głównie problematyki nauki i szkolnictwa wyższego, systemu oświaty oraz spraw związanych z rodziną. Publicystykę społeczno-polityczną oraz ekonomiczną rozpoczął w drugiej połowie lat 70. od krytyki systemu powszechnych ubezpieczeń społecznych. W kolejnych latach przedstawił w szeregu artykułów swoją wizję odbudowy i wyjścia polskiej gospodarki z etatyzmu. A następnie w opublikowanych w pierwszej połowie lat 80. artykułach wskazywał źródła wzrostu ekonomicznego i krytykował niewystarczające jego zdaniem działania władz reformujących gospodarkę. Przyjął również zasadę, aby publikować jak najwięcej swoich poglądów w oficjalnej prasie w celu dotarcia z nimi do maksymalnej liczby odbiorców, nawet wbrew zarzutom środowisk opozycyjnych o współpracę z władzami.
Jego felietony ukazywały się m.in. w czasopismach: „Ład”, „Brulion”, „Wprost”, „Młoda Polska”, „Przegląd Tygodniowy”, „Stańczyk”, „Nie”, „Tygodnik Demokratyczny”, "Uważam Rze" oraz w "Najwyższy Czas".
Uznanie ze strony innych dziennikarzy znalazło wyraz w przyznaniu mu w 1990 dwóch nagród:
1) nagrody Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich im. Antoniego Słonimskiego (za prowokacje intelektualne),
2) Nagrody Kisiela (za odwagę, zdecydowane poglądy, gotowość bronienia swoich racji i wizjonerstwo).
FELIETONY:
Korwin-Mikke: Cypryjskie banki powinny zbankrutować! LINK: http://nczas.com/publicystyka/korwin-mi ... na-cyprze/
Korwin-Mikke: Kto grozi rodzinie odebraniem jej dziecka jest terrorystą! LINK: http://nczas.com/publicystyka/korwin-mi ... e-strzela/
Felietony autorstwa J. Korwin-Mikke znajdziecie również pod linkiem: http://www.se.pl/janusz-korwin-mikke,5669/
Wszystkich zainteresowanych szczegółowym poznaniem sylwetki i dokonań autora zapraszamy na prywatną stronę internetową J. Korwin-Mikke oraz jego bloga: http://korwin-mikke.pl/
[ytv]cxfllgAczzs[/ytv]
Wywiad Wojciecha Cejrowskiego z Januszem Korwin-Mikke
[ytv]JJ43ESyv7y8[/ytv]
Wywiad zrealizowany przez portal NamZależy.pl.
Na spotkanie zapraszamy wszystkich chętnych - zarówno studentów ID, jak i słuchaczy WSR z osobami towarzyszącymi!
-
- Zawsze coś napisze
- Posty: 921
- Rejestracja: 26 lip (pn) 2010, 02:00:00
W najbliższą sobotę, 27/04/2013, o godz. 12:00, będziemy gościć w Instytucie Dziennikarstwa WSR/WSTH red. LIDIĘ OSTAŁOWSKĄ. Spotkanie będzie miało po części charakter spotkania autorskiego, a po części warsztatów poświęconych sztuce pisania i redagowania reportaży.
Lidia Ostałowska - (ur. 1954 r. w Warszawie) polska dziennikarka, reportażystka, pisarka, działaczka społeczna. Skończyła polonistykę na UW. Zapragnęła zostać reporterką. Marzenie udało się spełnić. Przygodę z dziennikarstwem zaczęła od tygodniu Przyjaciółka, następnie przeszła do studenckiego ITD. W wyniku weryfikacji w czasie stanu wojennego została pozbawiona pracy. W tym czasie trafiła do podziemnej Solidarności. Po przełomie trafiła do Gazety Wyborczej, gdzie reporterskie teksty redagowała wtedy Małgorzata Szejnert. To była dla niej najważniejsza zawodowa lekcja w życiu. Związana jest również z Instytutem Reportażu.
Lidia Ostałowska piszę o tych, którym trudniej w życiu – o mniejszościach narodowych i etnicznych, o kobietach, o młodzieży z subkultur i o wykluczonych. Soją uwagę kieruje nie na jednotę w społeczeństwie, ale na określoną grupę społeczną.
Lubi fotoreportaż i robienie podpisów do zdjęć. Autorkę pasjonują formy, w których spotykają się różne rodzaje dokumentu – zapisane w zdjęciu, dźwięku, słowie. Dlatego udziale się w fundacji dokumentalistów OPOWIEDZ TO – PICTURE THIS.
Twórczość:
FARBY WODNE
To książka o Zagładzie W Auschwitz-Birkenau i o tym, jak się ją pamięta. "Farby wodne" to studium złożoności dziedzictwa powstałego w nieludzkich warunkach. To także próba uchwycenia tego, czym jest tożsamość romska i gdzie kończy się los jednostki, a zaczyna zagłada narodu.
BOLAŁO JESZCZE BARDZIEJ
To zbiór reportaży, które powstawały w ciągu ostatnich dwudziestu lat. Dwanaście historii z całego kraju, z Przerośli Gołdapskiej, łódzkich Bałut, katowickich Bogucic, Wrotnowa, Białej Podlaskiej. Dwanaście zagmatwanych losów, a tak naprawdę jedna bohaterka – Polska B. Niechciana, zagubiona, gorzej ubrana, cierpiąca na syndrom poaborcyjny. "Bolało jeszcze bardziej" to niema skarga ludzi, którzy sobie nie radzą. Jednak gdzieś w tle książki Lidii Ostałowskiej znajdziemy także bezcenną opowieść o nas i naszej niewrażliwości społecznej.
CYGAN TO CYGAN
Szczególna więź połączyła autorkę z Romami. W 2000 roku opublikowała zbiór „Cygan to Cygan” o ich losach w krajach Europy Środkowej i Wschodniej po komunizmie. Pokazuje złożoność środowiska romskiego, na którą nakładają się mentalność gadziów i tożsamość narodowa państw, w których żyją cyganie.
Niektóre reportaże Pani Ostałowskiej pojawiły się w antologiach:
Kraj Raj, Rytm, Warszawa 1993
To nie mój pies, ale moje łóżko, Próśzyński i S-ka, Warszawa 1998
Anna z gabinetu bajek, Próśzyński i S-ka, Warszawa 1999
Zły dotyk, Próśzyński i S-ka, Warszawa 2001
A dąb rośnie. Warmia i Mazury w reportażu po 1945 roku, Oficyna Olszynka, Warszawa, Dąbrówno 2002
Ouvertyr till livet, Brombergs, Sztokholm 2003
Cała Polska trzaska, Próśzyński i S-ka, Warszawa 2006
La vie est un reportage, Noir Sur Blanc, Montricher 2005
Von Minsk nach Manhattan, Zsolnay, Wiedeń 2006
20 lat nowej Polski w reportażach według Mariusza Szczygła, Wydawnictwo Czarne, Instytut Reportażu, Wołowiec 2009
Kobiety, które igrały z bogami, Wydawnictwo Agora, Warszawa 2010
Na spotkanie zapraszamy wszystkich chętnych - zarówno studentów ID, jak i słuchaczy WSR!
Lidia Ostałowska - (ur. 1954 r. w Warszawie) polska dziennikarka, reportażystka, pisarka, działaczka społeczna. Skończyła polonistykę na UW. Zapragnęła zostać reporterką. Marzenie udało się spełnić. Przygodę z dziennikarstwem zaczęła od tygodniu Przyjaciółka, następnie przeszła do studenckiego ITD. W wyniku weryfikacji w czasie stanu wojennego została pozbawiona pracy. W tym czasie trafiła do podziemnej Solidarności. Po przełomie trafiła do Gazety Wyborczej, gdzie reporterskie teksty redagowała wtedy Małgorzata Szejnert. To była dla niej najważniejsza zawodowa lekcja w życiu. Związana jest również z Instytutem Reportażu.
Lidia Ostałowska piszę o tych, którym trudniej w życiu – o mniejszościach narodowych i etnicznych, o kobietach, o młodzieży z subkultur i o wykluczonych. Soją uwagę kieruje nie na jednotę w społeczeństwie, ale na określoną grupę społeczną.
Lubi fotoreportaż i robienie podpisów do zdjęć. Autorkę pasjonują formy, w których spotykają się różne rodzaje dokumentu – zapisane w zdjęciu, dźwięku, słowie. Dlatego udziale się w fundacji dokumentalistów OPOWIEDZ TO – PICTURE THIS.
Twórczość:
FARBY WODNE
To książka o Zagładzie W Auschwitz-Birkenau i o tym, jak się ją pamięta. "Farby wodne" to studium złożoności dziedzictwa powstałego w nieludzkich warunkach. To także próba uchwycenia tego, czym jest tożsamość romska i gdzie kończy się los jednostki, a zaczyna zagłada narodu.
BOLAŁO JESZCZE BARDZIEJ
To zbiór reportaży, które powstawały w ciągu ostatnich dwudziestu lat. Dwanaście historii z całego kraju, z Przerośli Gołdapskiej, łódzkich Bałut, katowickich Bogucic, Wrotnowa, Białej Podlaskiej. Dwanaście zagmatwanych losów, a tak naprawdę jedna bohaterka – Polska B. Niechciana, zagubiona, gorzej ubrana, cierpiąca na syndrom poaborcyjny. "Bolało jeszcze bardziej" to niema skarga ludzi, którzy sobie nie radzą. Jednak gdzieś w tle książki Lidii Ostałowskiej znajdziemy także bezcenną opowieść o nas i naszej niewrażliwości społecznej.
CYGAN TO CYGAN
Szczególna więź połączyła autorkę z Romami. W 2000 roku opublikowała zbiór „Cygan to Cygan” o ich losach w krajach Europy Środkowej i Wschodniej po komunizmie. Pokazuje złożoność środowiska romskiego, na którą nakładają się mentalność gadziów i tożsamość narodowa państw, w których żyją cyganie.
Niektóre reportaże Pani Ostałowskiej pojawiły się w antologiach:
Kraj Raj, Rytm, Warszawa 1993
To nie mój pies, ale moje łóżko, Próśzyński i S-ka, Warszawa 1998
Anna z gabinetu bajek, Próśzyński i S-ka, Warszawa 1999
Zły dotyk, Próśzyński i S-ka, Warszawa 2001
A dąb rośnie. Warmia i Mazury w reportażu po 1945 roku, Oficyna Olszynka, Warszawa, Dąbrówno 2002
Ouvertyr till livet, Brombergs, Sztokholm 2003
Cała Polska trzaska, Próśzyński i S-ka, Warszawa 2006
La vie est un reportage, Noir Sur Blanc, Montricher 2005
Von Minsk nach Manhattan, Zsolnay, Wiedeń 2006
20 lat nowej Polski w reportażach według Mariusza Szczygła, Wydawnictwo Czarne, Instytut Reportażu, Wołowiec 2009
Kobiety, które igrały z bogami, Wydawnictwo Agora, Warszawa 2010
Na spotkanie zapraszamy wszystkich chętnych - zarówno studentów ID, jak i słuchaczy WSR!